Awkward knuffels, geen stroom en vanaf nu geen salades meer

Lieve allemaal,

Romy en ik kwamen donderdag aan op werk, opgewekt en blij met afspraken op het vooruitzicht voor eventuele listings. Ik had via Facebook me aangemeld voor een groep dat Bali Expats heet en iedereen die op Bali woont en iets nodig heeft (van informatie over waar je lekker kan eten tot het posten van foto's van de hoeveelheid regen die er valt) kan hier wat over posten.

Een man genaamd zag zag berichtte me en had wel een stuk land. 's Middags zouden we met hem afspreken. Nog voor dat het middag was viel de stroom uit in het gebouw. Binnen 1 minuut was het net zo bloedheet als buiten, niet te doen. Uit verveling zijn we maar domme foto's en video's gaan maken en daarna lekker vroeg gaan lunchen bij onze favo warung op 30 seconden loopafstand.

Na een heerlijke lunch weer terug naar de zaak waar het nog altijd veel te warm was.. Gelukkig was het bijna 2 uur en was zag zag redelijk op tijd (weet nog altijd niet of dit z'n echte naam is) en gingen we op pad. We reden op de scooters richting het stuk land, lekker relaxt niks aan de hand en opeens gaat hij vol in de ankers, bijna een ongeluk.. Great. Dikke gek die vent. Begint allemaal lekker. Gelukkig een half uur later wel twee listing binnen!

Daarna had hij nog een stuk land dus wij (met gepaste afstand) achter hem aan en het was land van kennissen van hem dus wij wachten op die mensen. Opeens komt er een vrouwtje half gillend uit de bosjes dus Romy en ik kijken elkaar aan van 'what the.. is dit dan'. Die vrouw een beetje awkward bij ons staan en zag zag kwam met nog een vrouw aangelopen. Begint hij een praatje met ons allemaal en zegt dat Romy half indo is, komt dat aparte vrouwtje opeens tot leven en gaat Romy knuffelen en daarna mij (meer omdat zag zag dat zei volgens mij..). Nu denk je vast ' ah lief ' maar het was heel apart. Ze kwam bij mij tot m'n buik ongeveer en ze had een heel apart gebit. Bij het weggaan gaf ze ons ook nog een kus op onze handen.. Wát een middag weer haha.

's Avonds zijn we weer naar Jimbaran Beach geweest om te eten (heerlijke salade daar) en in een Yolo moment weer naar een salon geweest waar we naast 4 jongens uit IJsland? kwamen te zitten. Romy ging haar haar laten doen en ik zag opeens ' nail extensions ' dus ik denk yes! Altijd al gewild! Na een half uur wachten was eindelijk alles bezorgd (volgens mij verven ze niet vaak haar en doen ze niet vaak extensions). Na 2 uur en 20 minuten (ze moesten ipv 14 uur werken wat ze elke dag doen 6 dagen per week nu 20 min extra werken zo zielig, voelde me zo lullig) waren we klaar. Mooi haar, mooie nagels, helemaal blij! Thuis aangekomen was ik niet helemaal lekker, beetje last van m'n buik, maar snel proberen te slapen en hopen dat over gaat.

Om 3 uur die nacht begon de ellende. Ben denk ik 15 x het bed uitgerend. Zoveel buikpijn en zo beroerd. Niet geslapen die nacht en niks binnenhouden (zelfs geen water). Lieve Romy me verzorgen en allemaal spullen voor me gehaald. ORS gehad 2 zakjes want wilde niet uitdrogen, met moeite binnen gehouden. Piet en Maria bericht en die zijn langsgekomen met allemaal spullen, zo ontzettend lief. Heb wat dropjes en crackers gehad die dag en kon het binnenhouden gelukkig.

Vannacht heel slecht geslapen maar voel me al wel beter. Maria denkt dat het komt omdat ik salade heb gegeten (dit dus nooit doen hier bij een restaurant!!), ze wassen het hier met chloor water. Geen salades meer voor mij dus :(. De koorts is vandaag ook al veel minder en ben alleen heel zwak maar hopelijk lukt eten vandaag en zal ik snel weer de oude zijn.

Ons geplande weekendje ubud moet dus helaas nog even op zich laten wachten, heel jammer. Dus bedankt daarvoor chicken ceasar salad.

Dikke kus!